Tinuturing na pambansang simbolo ng
Pilipinas ang kalabaw dahil likas ito sa ating bansa at karaniwan itong alaga
ng mga Filipino.Madalas itong iniuugnay sa mga mambubukid dahil ito ang
kadalasang napiling hayop para sa pag-aararo at pagtutulak ng kariton na
ginagamit ng mga mambubukid upang dalhin ang kanilang mga ani mula sa bukid
patungo sa pamilihan.
Ang kalabaw o (bubalus bubalis
carabanesis o minsan bubalus carabanesis) ay isang uri ng kalabaw na pantubig o
water buffalo na karaniwang natatagpuan sa Pilipinas,Guam, at pati sa ibang bahagi
ng Timog-Silangang Asya.
Karaniwang nabubuhay ang mga kalabaw
ng 18 hanggang 20 taon at maaaring umabot ang timbang nila sa walong-daang kilo
sa kanilang pagtanda.Karaniwang itim ang kulay ng kanilang balat na nakapalibot
sa buo nilang katawan habang ang kanilang ulo at ang dulo ng kanilang buntot ay
mabuhok.Parehong may sungay ang babae at lalaking kalabaw.
Kadalasang nagpapalamig sa mga putikan
ang mga kalabaw dahil wala silang sweat glands.Nakabubuti ito sa kanilang
kalusugan dahil hindi lang sila nakapagpapalamig,nagiging proteksyon din nila
ito laban sa mga halamang ligaw.Tuwing umaga kumakain ang mga kalabaw.
Sa kasalukuyan marami nang mga
makinarya na ginagamit ng mga tao para ihalili sa kalabaw.Subalit mayroon pa ring
mga magsasaka na gumagamit ng kalabaw sa kanilang pagsasaka.
Mga Sanggunian:
https://tl.m.wikipedia.org/wiki/kalabaw?_e_pi_=7%2CPAGE_ID10%2C9898973725
http://fil.wikipilipinas.org/index.php/Kalabaw
isinulat ni: Raymondfred V. Salac
isinulat ni: Raymondfred V. Salac
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento